Οι Σύνοδοι Κορυφής του ΝΑΤΟ έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις από το 1974 και μετά. Αυτό δεν συνιστά έκπληξη. Οι ελληνοτουρκικές διαφορές είχαν την ιδιαίτερη σημασία τους για τη συνοχή της νοτιοανατολικής πτέρυγας της Συμμαχίας, τόσο κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου όσο και κατόπιν αυτού.
Η επικείμενη συνάντηση του έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν το απόγευμα της Δευτέρας 14 Ιουνίου στις Βρυξέλλες, στο φουτουριστικό νέο κτίριο του ΝΑΤΟ, θα είναι η τρίτη μεταξύ των δύο ανδρών από το 2019 και μετά. Αναμφίβολα, δε, αναμένεται να είναι και η δυσκολότερη.
Στην Αθήνα δεν υπάρχουν αυταπάτες, σημειώνει το Βήμα της Κυριακής. Τα γεγονότα του 2020, με τη διπλή κρίση του Μαρτίου με τους μετανάστες στον Εβρο και του Αυγούστου με τις έρευνες του τουρκικού σεισμογραφικού σκάφους «Oruc Reis» στην Ανατολική Μεσόγειο, επιβάρυναν δραματικά το κλίμα – πριν αρχίσει μια σταδιακή αποκλιμάκωση από τον περασμένο Δεκέμβριο.
[…] Σε αυτό το πλαίσιο, ένα ήρεμο καλοκαίρι θα αποτελούσε από μόνο του ένα καλό πρώτο βήμα. Η δε συνάντηση των δύο ηγετών δεν θα μοιάζει, όπως φαίνεται, με τις δύο προηγούμενες. Φαίνεται ότι θα επιλεγεί μια τετ α τετ συνάντηση (ή το πολύ σε σύνθεση 1+1), ώστε να υπάρξει ο απαιτούμενος χρόνος και οι δύο άνδρες να συζητήσουν εις βάθος.