ΜΕΤΑ ΘΑ είναι αργά. Τώρα, που δεν έχει επιληφθεί ακόμα η Δικαιοσύνη, είναι η ύστατη στιγμή της μεγάλης συγγνώμης. Τώρα που έχει καταλάβει και ο τελευταίος πολίτης, ότι κρεμάστηκαν στα μανταλάκια 10 κορυφαίοι πολιτικοί, με ψευδομάρτυρες, με πρόθυμους να «πιθανολογήσουν» και χωρίς κανένα στοιχείο.
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ η στιγμή μιας γενναίας συγγνώμης από τον Α. Τσίπρα και τους 152 βουλευτές της ΠΦΑ, οι οποίοι σήκωσαν το χεράκι τους, αναίσχυντα και κυνικά, χωρίς να έχουν αξιολογήσει στοιχειωδώς τα «στοιχεία» της δικογραφίας και έστησαν το show με τις 10 κάλπες.
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ η ύστατη ευκαιρία τους, να επιδείξουν γενναιότητα και έμπρακτη μεταμέλεια. Να αποδείξουν, ότι τους έχουν απομείνει κάποια ψήγματα ανθρωπιάς και ηθικής. Θα το κάνουν; Θα «κοπιάσουν», όπως θα έλεγε «ηρωικά» και ο προξερχων του θιάσου; Πολύ αμφιβάλλω. Αν και θα το θεωρούσα μια γενναία, έντιμη στάση, η οποία θα έδειχνε στοιχειώδη μεταμέλεια.
Η ΩΣ ΤΩΡΑ συμπεριφορά τους δείχνει άλλα. Παραπέμπει σε μάχη οπισθοφυλακής και χαρακωμάτων. Σε απέλπιδα επιμονή σε μια χαμένη μάχη. Σε μια εμμονική υπεράσπιση του ψεύδους που κατασκεύασαν. Και το θέμα δεν είναι η αυτοταπείνωση τους. Κάθε άλλο.
ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ θέμα είναι να αποδείξουν, ότι δεν πρόκειται να ξανά παίξουν με την Δημοκρατία και τους πραγματικούς «αρμούς» της, που είναι οι θεσμοί. Η συγγνώμη τους, είναι προϋπόθεση για την ένταξη τους στην κανονικότητα και στο δημοκρατικό τόξο. Το οποίο τόσο πολύ έχουν πλήξει βάναυσα, όχι μόνο με την σκευωρία. Αλλά και με των χαρακτηρισμό των εκλογών, ως «ανήθικη μέθοδος». Ή τώρα ή ποτέ. Θα το καταλάβουν;