ΔΕΝ ΗΤΑΝ μόνο εμμονικοί, εμπαθείς και τοξικά διχαστικοί. Ήταν πάνω απ´ όλα ανόητοι κομπλεξικοί. Αυτό που ο λαός λέει «λιγούρια». Και μόνο το γεγονός, ότι στην αναμετάξυ τους έλεγαν το Μ. Μαξίμου, White House, τα λέει όλα και αποδεικνύει το ανύπαρκτο μέγεθος του …αριστερού ριζοσπαστισμού τους, αλλά και τον υπαρκτό βαθύ κομπλεξισμό τους.
Γράφει ΦΟΝ ΚΑΡΑΓΙΑΝ ΤΗΣ ΚΥΨΕΛΗΣ
ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ πρόβλημα με τον Λευκό Οίκο. Είχαν πρόβλημα, επειδή ο Λευκός Οίκος τους είχε καταγεγραμμένους, εκεί που τους είχε. Αλλά, όταν τους δόθηκε η ευκαιρία να κάνουν «μαγαζί», το ονόμασαν …White House κι έγιναν τα πιο «πίστα σκυλιά« του πιο παράφρονα Αμερικάνου Προέδρου. Τόσο «αριστεροί» και «ριζοσπάστες» ήταν.
ΑΛΛΟΙ χουντοτραφείς, άλλοι γόνοι της «δρακογενειάς» κι άλλοι-οι περισσότεροι-ανεπιβεβαίωτοι αποτυχημένοι της ζωής, ντύθηκαν «αριστεροί». Πήραν αγκαλιά και τον «Πάνο με τις στολές παραλλαγής» κι έφτιαξαν «μαγαζί». Με έναν και μοναδικό στόχο: Να λύσουν τα άλυτα τους και να «κονομήσουν». Ο «λαός» ήταν το πρόσχημα. Το βαθύ κόμπλεξ τους, ήταν η αιτία.
ΛΟΓΙΚΟ ήταν να έρθει η έπαρση και η αλαζονεία. Κακοί σύμβουλοι. Τους οδήγησαν σε τραγικά βουλιμικά λάθη. Τα οποία άφηναν «αποτυπώματα». Εξ ου κι όταν έληξε με παταγώδη τρόπο η «τραγική παρένθεση» της χώρας, αποκαλύπτονται «τα έργα και οι ημέρες ενός άθλιου παρακράτους. Ένας Αλέξης από το πουθενά, ένας κακομαθημένος συνωμοσιολόγος Πάνος από τα σπλάχνα της αστικής τάξης, ένας Νικολάκης έμφορτος απωθημένων, ένας ανεπιβεβαίωτος «μαγκίτης» από τα Σφακιά, ένας μετρ του real estate και κάμποσα κρατικοδίαιτα-ουσιαστικά ανεπάγγελτα-«κομματικά στελέχη»,σχημάτισαν «καραβάνι». Και νόμισαν ότι «γύρισε ο τροχός» και μπορούσαν να κάνουν, ό,τι γουστάρουν. Να «τελειώσουν« όσους μισούσαν. Να καταλάβουν τους «αρμούς της εξουσίας». Να στήσουν παραδικαστικό για να ανέβει ο τζίρος του «μαγαζιού». Να ελέγξουν το μιντιακό και επιχειρηματικό τοπίο και να κάνουν «σφεντόνα» τους θεσμούς! Πόσο γελασμένοι και γελοίοι;
ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ του χρόνου, ήρθε πολύ πιο νωρίς απ´ όσο περίμεναν. Κάτι που τους αιφνιδίασε με τρόπο οδυνηρό. Δεν προκάναν να σκεπάσουν τα «ίχνη». Ούτε να παραγράψουν τα πάντα. Και τώρα, ενεοί και αμήχανοι παρακολουθούν, το σκληρό στριπτίζ στο οποίο υποχρεώθηκαν. Από την μια ο Μιωνή, από την άλλη η ΕΥΠ και από δίπλα ο Καλογρίτσας. Να τους «χορεύουν στο ταψί».Και να δείχνουν «ποιοι και πόσοι ήταν». Αλλά και πόσο έτοιμοι ήταν να καταστρέψουν την χώρα, χάριν του ρεβανσισμού και των απωθημένων τους.
ΕΥΤΥΧΩΣ είναι πασιφανές πλέον: Ο «λαός» και η «αριστερά» ήταν το πρόσχημα. Τα βαθύ κόμπλεξ ήταν η αιτία.
«ΔΕΝ ΗΤΑΝ ο καπιταλισμός ηλίθιε, ήταν το κόμπλεξ που κουβαλούσες και θα κουβαλάς»….