Βρέθηκα στον 4ο όροφο της Πνευμονολογικής Κλινικής πτέρυγας του Γ.Ν.Τρικάλων θετική στον κορονοιό. Έπρεπε να παραμείνω στο Νοσοκομείο λόγω των υποκείμενων νοσημάτων που έχω. Στο δωμάτιο που με βάλανε ήτανε 2 κυρίες με μάσκα οξυγόνου πολύ καταπονημένες. Με το που ξάπλωσα στο κρεββάτι ..ήρθανε αμέσως οι νοσοκόμοι να με τακτοποιήσουν, σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες των γιατρών, βάζοντας μου οξυγόνο και ορούς με τις αντιβιώσεις και ότι άλλο χρειαζόταν. Αργά το βράδυ φέρανε μια κυρία σε άσχημη κατάσταση και καταλάβαμε ότι θα έφευγε…
Στην αρχή ένιωσα φόβο, αμφιβολία για το τι θα επακολουθήσει, μοναξιά..Σιγά σιγά όμως με τη βοήθεια του θεού, αλλά κυρίως των γιατρών {Μπουρδάκης, Γιδά, Γάκη,Τζήντρας, Μπαταβάνης και άλλων} του νοσηλευτικού προσωπικού {της Κωνσταντίνας, Χαρούλας, Γωγώς, Μαρίας, Λίτσας, Φωτεινής, Βασούλας, Ανδρέα, Άρη …συγχωρέστε με αν ξέχασα κάποιον } που ήταν κατά πάνω μας όλη μέρα, αλλά και τη νύχτα, άρχισα να ηρεμώ γιατί ένιωθα ότι βρισκόμουν στα καλύτερα χέρια που θα μπορούσα να είμαι. Βέβαια δεν έλειψαν οι στιγμές που όταν ξεψύχησε η κυρία που ήταν απέναντι μου.. φοβήθηκα ή όταν δεν ήμουν καλά και δεν μπορούσα να αναπνεύσω … είχα κόπωση και πόνους, πυρετό και βήχα …Αλλά και πάλι η διάθεση μου επανερχόταν ακούγοντας τη γλυκιά φωνούλα της κυρίας Ερασμίας , ετών 83, που μας έψελνε προσευχές τόσο γλυκά, σαν άγγελος.Η μια με την άλλη δίναμε κουράγιο και έτσι πέρασαν οι μέρες και γύρισα σπίτι μου, υγιής.
Εύχομαι σε όλους όσους βρίσκονται σε ένα δωμάτιο Νοσοκομείου να αναρρώσουν γρήγορα και να γυρίσουν στις οικογένειες τους.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γιατρούς , τους νοσηλευτές, τους τραπεζοκόμους, στις καθαρίστριες, στους ακτινολόγους σε όλους τους ανθρώπους του Γ.Ν.Τρικάλων για το έργο τους που είναι πολύ μεγάλο για τους συνανθρώπους τους και επικίνδυνο για τους ίδιους.
Με αγάπη, σεβασμό και εκτίμηση Α.Τ
Πηγή: trikalaidees.gr