Εν μέσω μέτρων και ανησυχιών για τη μάστιγα του νέου κορονοϊού, που απειλεί την κοινωνία μας, η οποία, ωστόσο, θα πρέπει να παραμείνει όρθια και να αντιμετωπίζει με ρεαλισμό τα ενδεχόμενα και την επόμενης μέρας, φορείς και πολίτες του Δικτύου Φορέων και Πολιτών για την Προστασία των Αγράφων, συμπεριλαμβανόμενων κατοίκων της Οξυάς και της Αργιθέας, προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας με στόχο την ακύρωση της τροποποίησης/ανανέωσης της Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) του αιολικού πάρκου στη θέση «Αέρας – Αφεντικό» των Δήμων Μουζακίου και Αργιθέας (γνωστό και ως αιολικό πάρκο Δρακότρυπας ή Τυμπάνου).
Θυμίζουμε πως οι εργασίες για την κατασκευή του συγκεκριμένου αιολικού πάρκου είχαν ήδη ξεκινήσει από την περασμένη άνοιξη αλλά διακόπηκαν, ενώ είχαν προηγηθεί και καταγγελίες των παραπάνω φορέων προς αρμόδιες υπηρεσίες αλλά και στην αρμόδια εισαγγελική και περιβαλλοντική αρχή για έλλειψη αδειών ή και για λήξη ισχύος αυτών. Σύμφωνα, μάλιστα, με σχετική έκθεση αρμόδιας περιβαλλοντικής αρχής, μετά από αυτοψία στο χώρο των εκτελεσθέντων εργασιών, προκύπτουν πολλά ερωτηματικά ως προς τις άδειες για τις εκτελεσθείσες εργασίες, οι οποίες, σύμφωνα με την ίδια έκθεση, επέφεραν ήδη σοβαρή περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής.
Με τη νέα ΑΕΠΟ προβλέπεται να μεταφερθούν και να εγκατασταθούν στην περιοχή οκτώ γιγάντιες ανεμογεννήτριες, ύψους (συνυπολογιζομένου και του πτερύγιου) εκατόν πενήντα μέτρων, περίπου, ενώ στο έδαφος της Οξυάς θα κατασκευαστεί ο σταθμός υψηλής τάσης, μέσω του οποίου το αιολικό πάρκο θα συνδέεται στο δίκτυο και στον οποίο σχεδιάζεται, κατά πληροφορίες, να συνδεθούν άλλα δέκα, περίπου, αιολικά πάρκα, που έχουν αδειοδοτηθεί στην περιοχή.
Μια απλή ανάγνωση της νέας απόφασης αρκεί για να αντιληφθεί κανείς το βάσιμο των μέχρι σήμερα ισχυρισμών για παρατυπίες και παραλείψεις της προηγούμενης όμοιας, οι οποίες από καιρό είχαν επισημανθεί και δημόσια τονιστεί, με παρεμβάσεις και τοποθετήσεις των προσφευγόντων φορέων. Και, σίγουρα, οι πρόσθετοι όροι και περιορισμοί – πολλοί από τους οποίους αποτελούν, όπως ρητά και από την ίδια την απόφαση προκύπτει, αποτέλεσμα και προηγούμενων παρατηρήσεων και επισημάνσεων των προσφευγόντων – καθιστούν τη νέα απόφαση πιο εμπεριστατωμένη σε σχέση, πάντα, με την αρχική. Τούτο, ωστόσο, δε σημαίνει ότι οι παρατυπίες, οι παραλείψεις και οι τεράστιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την εκτέλεση του έργου εξαλείφθηκαν ενώ σε καμία περίπτωση δεν αναιρούνται και οι τεκμηριωμένες επιφυλάξεις για τη χρησιμότητα και ωφελιμότητα του συγκεκριμένου έργου για την τοπική κοινωνία και οικονομία αλλά και για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της χώρας, δεδομένα στα οποία, σε συνδυασμό και με τις ουσιαστικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τις διαφοροποιήσεις στο ίδιο έργο, στηρίχθηκε και η ασκηθείσα αίτηση ακύρωσης.
Προς επιβεβαίωση των καταστροφικών επεμβάσεων που απαιτούνται για την υλοποίηση και λειτουργία του προαναφερόμενου έργου, που κάθε άλλο παρά «ήπιες» δύναται να χαρακτηριστούν και αποδεικνύουν πλήρως τις ανησυχίες για ανεπανόρθωτες βλάβες και αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, τη φυσιογνωμία και το οικοσύστημα της περιοχής μας αλλά και για την ίδια την τοπική και εθνική οικονομία, χρησιμοποιήθηκαν και όσα στη με αριθμό 2723/22 – 10 – 2015 Γνωμοδότηση της αρμόδιας Υπηρεσίας της ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ αλλά και στο ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΡΑΚΤΙΚΟΥ 10/30-10-2015 του Περιφερειακού Συμβουλίου Θεσσαλίας (ΑΔΑ : ΩΟΖΛ7ΛΡ-0Μ9) αναφέρονται, σύμφωνα με τα οποία :
Χλωρίδα, πανίδα, ανεξερεύνητες αρχαιολογικές θέσεις και παραδοσιακά μονοπάτια, χάνονται με την ανάπτυξη των αιολικών πάρκων.
Ανεξάντλητης φυσικής ομορφιάς τοπία θα μετατραπούν σε ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΖΩΝΕΣ, εξαιτίας της εγκατάστασης ανεμογεννητριών, υποσταθμών και γραμμών μεταφοράς, και το κάλος τους θα εξαφανιστεί.
Τουρισμός, κτηνοτροφία και όλοι όσοι εργάζονται και ζουν από το δάσος θα υποστούν καίριο πλήγμα. Βοσκότοποι και λοιπές εκτάσεις γης θα απολεσθούν και η χρήση τους δε θα είναι δυνατή και ούτε επιτρεπτή, όπως μέχρι σήμερα.
Η καταπολέμηση της ανεργίας είναι επιχείρημα που δεν ευσταθεί. Για παράδειγμα, το μεγαλύτερο αιολικό «πάρκο» στην Ευρώπη απασχολεί μόλις τρεις μόνιμους υπαλλήλους.
Με την τοποθέτηση ανεμογεννητριών σε μεγάλα ύψη (όπως και στην περίπτωσή μας ισχύει) επέρχονται μεγάλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αποψιλώσεις δασικών εκτάσεων, καταστροφή του δάσους από τις διαμορφώσεις, διανοίξεις ή βελτιώσεις δρόμων, αλλά και μεταβολές στο μικροκλίμα της περιοχής.
Αμφισβητείται η πραγματική συμβολή των ανεμογεννητριών στην ουσιαστική μείωση εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, με τη συνεισφορά της αιολικής ενέργειας προς αποφυγή του συγκεκριμένου φαινομένου να ανέρχεται μόλις στο 1 έως 2 τοις χιλίοις.
Διαπιστώνεται οριστική αλλοίωση του τοπίου από τις εκσκαφές, όπως π.χ. αποδεικνύουν τα πρανή των δρόμων βοσκοτόπων της περιοχής ή πρανή εγκαταστάσεων κεραιών κινητής τηλεφωνίας τοποθετημένων προ πολλών ετών, που παραμένουν «κρανίου τόπος».
Η συντήρηση των απαραίτητων για τη λειτουργία παρόμοιων έργων δασικών δρόμων θ’ αποτελεί ευθύνη του ελληνικού δημόσιου ενώ τα οφέλη θα καρπούνται ιδιωτικές εταιρίες.
Ο θόρυβος που εκπέμπεται από τη λειτουργία των ανεμογεννητριών ενοχοποιείται είτε για ΦΑΝΕΡΕΣ είτε για ΛΑΝΘΑΝΟΥΣΕΣ ΒΛΑΠΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ στο ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΕΣ και όχι μόνο περιβάλλον.
Επέρχονται μεταβολές στα υδρολογικά δεδομένα της περιοχής, εξαιτίας των μεγάλων εκσκαφών και του σκυροδέματος για τον εγκιβωτισμό των βάσεων των ανεμογεννητριών.
Σωρευτικές επιπτώσεις στην πανίδα και τη χλωρίδα της ευρύτερης περιοχής από τις πολυάριθμες άδειες εγκατάστασης αιολικών πάρκων, που έχουν εκδοθεί, και οι οποίες συνέπειες δεν έχουν ελεγχθεί και υπολογιστεί.
Πέραν των ίδιων των προσφευγόντων, η προσφυγή στο ΣτΕ έχει στηριχθεί οικονομικά και από πολλούς, ακόμα, κατοίκους και δημότες της περιοχής ενώ όλοι τους δηλώνουν αποφασισμένοι να εξαντλήσουν κάθε νόμιμο μέσο για τη μέχρι τέλους υπεράσπισή της.
Ενημέρωση από το Δίκτυο φορέων και Πολιτών για την Προστασία των Αγράφων