Το 1989 υπεγράφη η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού από τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών. Η διεθνής αυτή συνθήκη ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεσπίζει την προστασία των παιδιών ως προς βασικές ελευθερίες και δικαιώματα. Με μοναδικό γνώμονα την δημιουργία προϋποθέσεων ως προς το όφελος των παιδιών. Η συγκεκριμένη συνθήκη αποτελεί μια παγκόσμια νομικής φύσεως δέσμευση, προκειμένου να προασπισθούν τα δικαιώματα των παιδιών.
Μέχρι σήμερα, η σύμβαση αυτή έχει επικυρωθεί από 193 κράτη, περιλαμβανομένης και της Ελλάδας, η οποία υπέγραψε το 1992. Γι' αυτό τον λόγο ο ΟΗΕ, μαζί με την UNICEF, καθώς και άλλους φορείς, γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού στις 20 Νοέμβριου.
Η Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα των παιδιών κάθε χρόνο έρχεται να υπενθυμίσει για το αυτονόητο δικαίωμά τους στην παιδεία, στην υγεία, στην ειρήνη, στην ισοτιμία, στην ελευθερία λόγου και έκφρασης. Κι όμως τρεις δεκαετίες μετά τα παιδιά συνεχίζουν να ζουν σε όλο τον κόσμο κάτω από συνθήκες έντονης αδικίας και ανισότητας. Η φτώχια και η πείνα, οι πόλεμοι, οι φυσικές καταστροφές, ο κοινωνικός αποκλεισμός, οι μαζικές μετακινήσεις προσφύγων και μεταναστών να βρίσκονται στην κορυφή της λίστας της κοινωνικής πραγματικότητας. Απέναντι σε αυτά τα κοινωνικά φαινόμενα, οφείλουμε να πάρουμε θέση και να αντιτάξουμε την ελεύθερη έκφραση, τη συνεργασία, τη δημιουργικότητα, τη φαντασία και το σεβασμό στη διαφορετικότητα.
Οι Παιδικές Βιβλιοθήκες του Δ.Ο.Π.Α.Κ. Δήμου Καρδίτσας προτείνουν κάποιους τίτλους βιβλίων, σκεπτόμενοι ότι το παιδί ως πολίτης είναι υπό διαμόρφωση και όλα τα ερεθίσματα που λαμβάνει μέσα από το ευρύτερο περιβάλλον του συμβάλουν στην κριτική του ματιά, στην υπεύθυνη στάση και στην αλληλεγγύη.
«Το λεωφορείο της Ρόιζας» του Fabrizio Silei από τις εκδόσεις Κόκκινο.
«Υπάρχει πάντα ένα λεωφορείο που περνάει στη ζωή καθενός από εμάς. Εσύ κράτα τα μάτια ανοιχτά μην χάσεις το δικό σου». Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία της Ρόζας Παρκς, της μαύρης γυναίκας που το 1955 αρνούμενη να δώσει τη θέση της σ’ έναν λευκό στο λεωφορείο, οδήγησε στη γέννηση του κινήματος κατά των φυλετικών διακρίσεων, σηματοδοτώντας την απαρχή του αγώνα υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων της Αμερικής.
Το βιβλίο απευθύνεται σε παιδιά 8 ετών και πάνω τα οποία έχουν ανάγκη από ήρωες οι οποίοι βρίσκονται στην καθημερινότητά τους, δίνει στα παιδιά πρότυπα, ερεθίσματα και προβληματισμούς γύρω από τις διακρίσεις, τους διαχωρισμούς και τους κοινωνικούς αποκλεισμούς. Τους διδάσκει πως το καθένα από αυτά έχει τη δύναμη ν’ αλλάξει και να ανατρέψει τις αδικίες με τη στάση του και τις επιλογές του.
«Το παλιόπαιδο» της Αγγελικής Δαρλάση, από τις εκδόσεις Πατάκη.
Ένα αγόρι συνηθισμένο αλλά και ξεχωριστό όπως άλλωστε κάθε παιδί που μεγαλώνει φορώντας τη γκρίζα θλίψη ενός δανεικού παλτού. Όλοι το φώναζαν παλιόπαιδο, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο, απλά επειδή ήταν το πιο φτωχό και το πιο θλιμμένο.
«Όταν αυτό το παλτό θα σου κάνει, θα πει πως ήρθε η ώρα να φύγεις από ‘δω και να γίνεις κι εσύ… Κάποιος», του ‘χε πει η μάνα του. Τότε ήταν που αποφάσισε να γίνει πραγματικά ένα παλιόπαιδό. Να αποκτήσει κι εκείνος τη δική του ταυτότητα.
Το βιβλίο βασίζεται στην αληθινή ιστορία του El Systema, ενός οράματος που γεννήθηκε από τον Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου στη Βενεζουέλα το 1975, που ονειρεύτηκε πως η μουσική μπορεί ν’ αλλάξει τη ζωή ανθρώπων, που ως τότε ζούσαν στο περιθώριο λόγο της φτώχειας τους.
«Η κούκλα που ταξίδευε στον κόσμο» της Αλεξάνδρας Μητσιάλη από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.
«Τα χέρια της Ναΐρί δούλευαν γρήγορα σαν να είχαν φτερά. Έπαιρνε τις κούκλες και τις έντυνε με τα μικροσκοπικά ρούχα που βρίσκονταν σ’ ένα ξύλινο κουτί δίπλα της».Αυτές είναι οι πρώτες σειρές του βιβλίου “Η κούκλα που ταξίδευε στον κόσμο” κι αν πλάσατε στο νου σας μια όμορφη σκηνή με ένα μικρό κορίτσι που παίζει, απλώς ξεχάστε το. Το κορίτσι αυτό δουλεύει σε εργοστάσιο που κατασκευάζει κούκλες. Εκατοντάδες κούκλες έχουν περάσει από τα χέρια της αλλά καμιά δεν έγινε δικιά της. Ξέρει ότι παιδιά σαν αυτή δεν έχουν το δικαίωμα να έχουν τέτοια όμορφα παιχνίδια. Όμως αυτή η κούκλα που κρατά στα χέρια της είναι αλλιώτικη. Αυτή η κούκλα έχει μεγάλα παράξενα μάτια και μισάνοιχτα χείλη που θαρρείς σου ψιθυρίζουν. Πώς λοιπόν να μη γίνει η αγαπημένη της; Πώς να μην την κάνει δική της δίνοντας της το όνομα Λι;
Είναι από εκείνα τα βιβλία, που όταν τα περιγράφεις νιώθεις ότι τα αδικείς. Διαπραγματεύεται ένα δύσκολο θέμα, την παιδική εργασία και πετυχαίνει να το προσεγγίσει με ευαισθησία αλλά χωρίς μελοδραματισμούς και κορώνες. Η ιστορία κινείται όμορφα σαν πραγματικά το παιχνίδι να αλλάζει χέρια μπροστά στα μάτια του αναγνώστη. Νομίζουμε ότι είναι μια πολύ καλή αφορμή για κουβέντα και σκέψεις. Τα παιδιά έχουν την τάση να θεωρούν πολλά πράγματα δεδομένα… ίσως όχι μόνο τα παιδιά.
«Μοιάζουμε διαφορετικοί, αλλά είμαστε ίδιοι» της Jennifer Moore – Mallinos από τις εκδόσεις Σαββάλα.
Οι άνθρωποι είναι όπως τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Καθένας είναι διαφορετικός απ’ τον άλλο και μοναδικός. Το σχήμα των ματιών μας, το χρώμα του δέρματός μας, ακόμα και τα φαγητά που προτιμάμε είναι διαφορετικά.
Όμως πιο σημαντικές από τις διαφορές μας είναι οι ομοιότητες που έχουμε. Όλοι έχουμε συναισθήματα, όνειρα και ελπίδες. Χαμογελάμε όταν είμαστε χαρούμενοι και κλαίμε όταν είμαστε λυπημένοι. Όταν άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο είμαστε μαζί, φτιάχνουμε ένα υπέροχο ουράνιο τόξο.
Ένα όμορφο βιβλίο για μικρά παιδιά, όπου μέσα από τα χαρακτηριστικά του σώματός μας, μας δείχνει ότι μπορεί εξωτερικά να είμαστε ΟΛΟΙ διαφορετικοί, αλλά μέσα μας είμαστε τόσο ίδιοι. Γελάμε, κλαίμε, έχουμε αγωνίες, φόβους και πολλά συναισθήματα.
Τα παιδιά είναι το μέλλον. Τα συναισθήματα και οι σκέψεις τους έχουν τεράστια σημασία καθώς αυτά είναι που θα καθορίσουν τη δυνατότητα ειρηνικής και αρμονικής συνύπαρξης των διαφόρων πολιτισμών στο μέλλον.
Επίσης προτείνουμε:
Τα βιβλία του Aleix Cabrera. Σειρά 10 τίτλων με Τα δικαιώματα των παιδιών, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
«Πες μου γιατί… δεν έχουμε όλοι το ίδιο χρώμα;» της Sara Agostini από τις εκδόσεις Τζιαμπίρης – Πυραμίδα.
«Ικμπαλ: ένα γενναίο αγόρι – Μαλάλα ένα γενναίο κορίτσι» της Jeanette Winter, από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.
«Πέτρα, ψαλίδι, χαρτί: Τα δικαιώματα του παιδιού σε κόμικς» του Γιώργου Μπότσου, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.