Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας σε εκδήλωση της Νέας Δημοκρατίας στην Πάτρα, αναφέρθηκε στα όσα έχει πετύχει η Κυβέρνηση στη διάρκεια της θητείας της, στα τοπικά αναπτυξιακά έργα, στις προκλήσεις της εποχής και στην πορεία προς τις εκλογές θέτοντας με σαφήνεια τα εκλογικά διλήμματα αλλά και τον πραγματικό χαρακτήρα της ψήφου.
–Δεν υπάρχουν διπλές εκλογές παρά μόνο εθνικές εκλογές, που πρώτα θα καθορίσουν ποιος θα κυβερνήσει τη χώρα και στη συνέχεια θα ισχυροποιήσουν την επιλογή των Ελλήνων. Χρειαζόμαστε καθαρές λύσεις και καθαρούς ορίζοντες.
Μπροστά μας σε μερικούς μήνες δεν θα έχουμε μόνο μια από τις πιο κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις της Μεταπολίτευσης. Θα έχουμε την ύπουλη παγίδα της απλής αναλογικής. Είναι μια νάρκη στην ομαλή εξέλιξη που εκπέμπει η ακυβερνησία και νέες περιπέτειες. Γι’ αυτό και δεν θα με ακούσετε να αναφέρομαι σε διπλές εκλογές παρά μόνο σε εθνικές εκλογές που πρώτα θα καθορίσουν ποιος θα κυβερνήσει τη χώρα την επόμενη δύσκολη μέρα και στη συνέχεια θα ισχυροποιήσουν και θα κάνουν πιο λειτουργική την επιλογή των Ελλήνων. Δεν υπάρχει συνεπώς χώρος, ούτε για αδιαφορία, ούτε για αδράνεια. Όλοι πρέπει να μάθουν ότι η χώρα, σήμερα περισσότερο παρά ποτέ, δεν έχει ανάγκη ούτε από χαλαρές ψήφους, ούτε από θολά μηνύματα που μπορεί να οδηγήσουν είτε σε πολιτικές τερατογεννέσεις, είτε σε αδιέξοδους συσχετισμούς. Και σίγουρα δεν μπορεί, δεν πρέπει σε αυτή την συγκυρία, αποφάσεις, δράσεις μιας Κυβέρνησης να ατονούν και να χάνονται στους διαδρόμους κομματικών παζαριών. Σήμερα χρειαζόμαστε καθαρές λύσεις και καθαρούς ορίζοντες. Να γιατί ο στόχος μας είναι ειλικρινής και ένας. Η αυτοδύναμη Ελλάδα με πρώτο ρόλο στην Νέα Δημοκρατία. Ενώ έχουμε αποδείξει ότι μπορεί να είμαστε ρεύμα του ενός κόμματος δεν είμαστε, όμως, ρεύμα μόνο του ενός χρώματος. Άσχετα αν προτιμούμε πάντα το γαλάζιο. Συνεπώς, η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας είναι τελικά και εγγύηση για εθνική συνεργασία. Αλλά κυρίως είναι εγγύηση για μια συστράτευση. Όσων πιστεύουν, και είναι πολλοί αυτοί, πολύ περισσότεροι από όσοι θα ψηφίσουν τελικά την Νέα Δημοκρατία στις επόμενες εκλογές. Όσοι πιστεύουν στον υπεύθυνο πατριωτισμό αλλά και στην ανάγκη για δραστικό εκσυγχρονισμό της χώρας.
Τα διλήμματα στην κοινωνία έχουν πια αποκρυσταλλωθεί
Στην τελική ευθεία -το ’23 είναι κοντά μας, είναι προεκλογική χρονιά- πιστεύω ότι τα διλήμματα στην κοινωνία έχουν πια αποκρυσταλλωθεί με τρόπο ο οποίος είναι πολύ σαφής και πολύ κατανοητός σε όλους τους πολίτες. Το δίλημμα είναι: Θα συνεχίσουμε να πηγαίνουμε μπροστά ή θα γυρίσουμε πίσω; Θα συνεχίσουμε σε μία πορεία ανάπτυξης η οποία δημιουργεί θέσεις εργασίας, βελτιώνει το εισόδημα των πολιτών, προσελκύει επενδύσεις ή θα γυρίσουμε πίσω στις εποχές τις οποίες θέλουμε να ξεχάσουμε οριστικά: των δημοψηφισμάτων, των κλειστών τραπεζών, των συνταξιούχων οι οποίοι έκλαιγαν έξω από τα ΑΤΜ; Θα συνεχίσουμε την προσπάθεια θωράκισης της Άμυνας της χώρας ή θα αρχίσουμε να λέμε κουβέντες του αέρα, ότι θα ακυρώσουμε την ελληνογαλλική συμφωνία και δεν θα παραλάβουμε τα Rafale και τις Belharra, όπως πρόσφατα ακούστηκε από τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης; Και τελικά ποια Παράταξη και ποιος αρχηγός είναι πιο κατάλληλος να κρατάει το τιμόνι της χώρας σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούς; Η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ή ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας;
Ποιο κόμμα ενώνει τελικά; Αυτό που ζητά και το έκανε πράξη, ανάπτυξη για όλους, ή εκείνο που διαλαλεί και σήμερα ακόμα «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν»; Χρειάζεται μήπως να ζήσουμε μια δεύτερη φορά τη συμφορά ή δίνουμε δεύτερη εντολή στην προκοπή; Και ακόμα ποιος έχει αποδείξει όχι στα λόγια, στην πράξη ότι μπορεί να μειώνει τους φόρους, να ενισχύει το εισόδημα, να φέρνει νέες δουλειές; Ποιος τελικά είναι ικανός να διαχειρίζεται αποτελεσματικά κρίσεις θωρακίζοντας ταυτόχρονα την Πατρίδα, αναπτύσσοντας από τη μια την οικονομία και στηρίζοντας διαρκώς την κοινωνία.
Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, έχοντας ζήσει μια καταιγίδα ψέματος, φόρων και περικοπών, εκτιμούν τα χρόνια της οικονομικής ανάκαμψης, της στήριξης του εισοδήματος, της σιγουριάς, της εθνικής αξιοπρέπειας που την διαδέχτηκαν. Ξέρουν ποιος μπορεί πια να τις ξεπερνά νικηφόρα. Και αν εντοπίζουν αστοχίες, γιατί αστοχίες πάντα θα υπάρχουν και λάθη πάντα θα γίνονται, ναι, προτιμούν μια καλή Κυβέρνηση που κάνει και λάθη από μια πραγματικά λάθος Κυβέρνηση. Με άλλα λόγια, συγκρίνουν και κρίνουν. Και αυτό συμβαίνει και τώρα.