Έχω παρακολουθήσει όλες τις έρευνες όλων των Εταιρειών μέσα στο 2020. Έχω δει προφανώς την πρόθεση ψήφου, την πρόθεση ψήφου επί των εγκύρων και την εκτίμηση ψήφου. Η κεντρική τιμή του ποσοστού του ΚΙΝΑΛ στην Πρόθεση ψήφου βρίσκεται εκεί γύρω στο 5% , ένα ποσοστό που το κάνει να απέχει σε απόσταση αναπνοής από το ποσοστό του Κ.Κ.Ε. Η τρίτη θέση δηλαδή τουλάχιστον δημοσκοπικά παίζεται. Στην πραγματικότητα το ΚΙΝΑΛ είναι τρίτο και θεωρητικά δεν κινδυνεύει αν και ποτέ μη λες ποτέ. Γιατί; Γιατί πάντα το Κ.Κ.Ε διαθέτει πιο συσπειρωμένες δυνάμεις και γιατί θεωρητικά το ΚΙΝΑΛ δαθέτει μεγαλύτερες δεξαμενές. Ας το ξαναπούμε όμως: Ο μέσος όρος στην κεντρική τιμή του ποσοστού του ΚΙΝΑΛ με βάση όλες τις έρευνες στην πρόθεση ψήφου είναι γύρω στο 5%.
Ο Ζαχαρίας Ζούπης γράφει στο tomanifesto.gr
Εκεί εντοπίζεται και η «αμαρτία» της OPINION POLL που στην τελευταία έρευνα βρήκαμε το ΚΙΝΑΛ στο 4.5% και το Κ.Κ.Ε στο 5%. Αν δε δούμε το αποτέλεσμα μετά την αναγωγή επί των εγκύρων τα ποσοστά αυτά διαμορφώνονται σε 4.9% και 5.5% αντίστοιχα.Αυτά βρήκαμε, αυτά δώσαμε. Δεν παίζουμε με τα ποσοστά, ούτε δια των δημοσκοπήσεων επιδιώκουμε να τους έχουμε όλους ικανοποιημένους. Χρέος μας είναι να δίνουμε την εικόνα, έστω την εικόνα της στιγμής. Μόνο που αυτό φαίνεται ότι ενοχλεί. Έτσι με ένα email μέλος της ηγετικής ομάδας του ΚΙΝΑΛ μου σημείωνε με ευγένεια, ότι πρέπει να ξαναδούμε τις παραδοχές μας γιατί και προεκλογικά οι Εταιρείες δίναμε ποσοστά 5% – 6% προεκλογικά και τελικά το ΚΙΝΑΛ πήρε 8.1% .Λίγες ώρες αργότερα άκουσα ένα νεαρό γυναικείο στέλεχος να επαναλαμβάνει ακριβώς το ίδιο επιχείρημα σε σχετική ερώτηση σε κανάλι. Ο κύκλος ολοκληρώθηκε με κάτι που έγραψε φίλος μου από τον Πειραιά και επαναλάμβανε τα ίδια επιχειρήματα.Δεν πρέπει να είσαι και ευφυία για να καταλάβεις ότι η δημοσκόπηση είχε απασχολήσει και είχαν διαμορφωθεί επιχειρήματα που να περνούν το σήμα: Μην παίρνετε στα σοβαρά τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων.
Η αλήθεια είναι ότι με τρόπο ασυγχώρητο για επαγγελματία με πορεία τουλάχιστον είκοσι χρόνων στον χώρο των δημοσκοπήσεων και της πολιτικής επικοινωνίας, όλα αυτά με απασχόλησαν και με στεναχώρησαν. Θα μπορούσα να αναφερθώ στον ρόλο του στατιστικού σφάλματος που θα ερμήνευε όλα αυτά τα ανύπαρκτα επί της ουσίας επιχειρήματα και να ξεμπέρδευα χωρίς πολλά λόγια.
Το θέμα όμως πρέπει να το δούμε όχι στατιστικά ,αλλά ουσιαστικά πολιτικά και να το διερευνήσουμε παραπέρα.
ΠΡΩΤΟΝ: Προκαλεί απορία και έκπληξη πως η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ δεν κατάλαβε και δεν έχει καταλάβει μέχρι και σήμερα, ότι μία βδομάδα πριν τις εκλογές, πολύ απλά δεν υπήρχε 8.1%, δεν ήταν κάτι το δεδομένο. Πράγματι οι Εταιρείες εντοπίζαμε την δύναμή του κατά την προεκλογική περίοδο στο εύρος 5.5%-6.5% και μάλιστα ως εκτίμηση ψήφου. Το επιπλέον ποσοστό μέχρι το 8.1% συμπληρώθηκε από κεντροαριστερούς πολίτες που αφού σιγουρεύτηκαν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κερδίζει με μεγάλη διαφορά που του εξασφαλίζει καθαρή αυτοδυναμία πήγαν και ψήφισαν ΚΙΝΑΛ για λόγους βασικά κομματικού πατριωτισμού. Αν εκείνη την στιγμή υπήρχε η αίσθηση ντέρμπι, δεν θα υπήρχε αυτό το + 1.5% έως + 2%. Ως OPINION POLL το «είδαμε» καθαρά στην τελική δημοσκόπηση που πραγματοποιήσαμε Πέμπτη- Παρασκευή και Σάββατο πριν τις εκλογές. Με βάση αυτή επέμενα στο ΘΕΜΑ FM ότι το ΚΙΝΑΛ θα είναι καθαρά τρίτο με ποσοστό κοντά στο 8% και ενώ τα exit polls εκείνη την ώρα, έδειχναν άλλα. Ωστόσο, το ερώτημα μένει: Ενώ κλείνει ένας χρόνος από τις Εθνικές Εκλογές να μην έχει καταλάβει η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ πως πρόκυψε το 8.1%. Αυτό από μόνο του οδηγεί σε λάθος επιλογές γιατί ο κομματικός πατριωτισμός δεν μπορεί να θεωρείται πάντα δεδομένος για κανένα κόμμα.
ΔΕΥΤΕΡΟ: Προκαλεί εντύπωση η απόσπαση από την πραγματικότητα της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ. Υπάρχει άραγε η εκτίμηση ότι διατηρεί τις δυνάμεις του ή ότι ανεβαίνει κιόλας; Δεν νομίζω ότι το πιστεύουν καν τα μέλη και τους φίλους του. Αυτό που εγώ γνωρίζω είναι ότι τα ποσοστά του ΚΙΝΑΛ στην πρόθεση ψήφου στις έρευνες της OPINION POLL τον Σεπτέμβριο, τον Νοέμβριο, τον Ιανουάριο, στις δύο του Μαρτίου και του Μαίου ήταν 5.4%, 5.3%, 5%, 4.5%, 5%, 4.5% .Τι δείχνουν αυτά τα ποσοστά αυτών των έξι δημοσκοπήσεων και όχι μίας; Ότι στην καλύτερη περίπτωση χάνει αυτή την ώρα τουλάχιστον το ένα τρίτο των δυνάμεών του. Σέβομαι την άποψη ότι αυτή είναι μία εικόνα που μπορεί να αδικεί το ΚΙΝΑΛ γιατί έχει κάνει για παράδειγμα προσπάθειες. Ωστόσο αυτή είναι η εικόνα και καλύτερα η όποια προσπάθεια να προσανατολιστεί σε ολοκληρωμένες απαντήσεις για τα αίτια αυτής της πτωτικής πορείας. Η αναζήτηση δυνάμεων που « Μας πολεμούν» ταιριάζει στο Κ.Κ.Ε που μόνιμα έχει την εξήγηση ότι όλο το Σύστημα το πολεμάει και όχι σε κόμματα σαν το ΚΙΝΑΛ. Ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ που κατάγγελλε όλες τις δημοσκοπήσεις πλην δύο εταιρειών που έδιναν διαφορά 2%- 3% μέχρι και στο παρά πέντε των Ευρωεκλογών αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να ζητήσει συγγνώμη μέσω επικοινωνίας του Αλέξη Τσίπρα με τον Πρόεδρο του ΣΕΔΕΑ κ. Γ.Μαύρου. Το θέμα βέβαια για ένα κόμμα είναι να πιάνει έγκαιρα τα ερεθίσματα για να προβαίνει σε διορθωτικές κινήσεις και όχι να λέει εκ των υστέρων « τι ήταν αυτό που έπαθα».
Ας κάνουμε όμως μία καταγραφή εκτιμήσεων των λόγων που οδηγούν σ΄αυτό το σημείο το ΚΙΝΑΛ. Τα δύο τα είδαμε ήδη, αλλά ας τα δούμε συνολικά:
Η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ δεν έχει καταλάβει μέχρι και σήμερα, ότι το 8.1% των εκλογών, δεν ήταν κάτι το δεδομένο και αυτό ισχύει και για το μέλλον. Άλλωστε ακόμα και αν το δούμε συνολικά, η ταύτιση κόμματος – ψηφοφόρων δεν υπάρχει στον βαθμό που υπήρχε μέχρι αρκετά χρόνια τίποτα.
Η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ έχει απόσπαση από την πραγματικότητα, από τους προβληματισμούς, τις ανησυχίες ακόμα και πολύ σημαντικού τμήματος στελεχών και μελών, πολύ περισσότερο των απλών φίλων και ψηφοφόρων.Υπάρχει μία ψευδαίσθηση για την πραγματική απήχηση του Κόμματος.
Το ΚΙΝΑΛ έχει πρόβλημα ταυτότητας και φυσιογνωμίας , Στρατηγικής και ορθού προσανατολισμού στις δυνάμεις που πρέπει να διεκδικήσει. Δεν συγκινεί για παράδειγμα νέους, όπως και δυναμικά παραγωγικά στρώματα. Δεν έχει μία σταθερή γραμμή πλεύσης ακριβώς γιατί δεν έχει προσδιορίσει ποιον χώρο θέλει να εκφράσει. Γι αυτό από την μία θέλει να εμφανιστεί ως δύναμη δημιουργική, δύναμη με εποικοδομητικές προτάσεις και από την άλλη διαγκωνίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ ποιος θα κάνει πιο σκληρή αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση. Αυτό από μόνο του δημιουργεί ιδεολογική – πολιτική – αντιπολιτευτική βαβέλ.
Το ΚΙΝΑΛ έχασε μία ευκαιρία να αυξήσει τις δυνάμεις του στις εκλογές όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κατάρρεε και το 65% της κοινωνίας ένιωθε ότι ανήκει στο « ΦΥΓΕΤΕ».Τώρα χάνει μία δεύτερη ευκαιρία. Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει ιδεολογική – πολιτική – στρατηγική απροσδιοριστία και αποσυσπείρωση, δείχνει πάλι αδύναμο να τραβήξει δυνάμεις όταν μάλιστα ένα 10%-12% των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει πια Ν.Δ. Αν πιστεύουν ότι μπορεί να διεκδικήσουν δυνάμεις από τον ΣΥΡΙΖΑ κάνουν λάθος.Πρώτον, γιατί η βάση του ΠΑΣΟΚ που μετατοπίστηκε ήθελε να βρεθεί σε ισχυρό κόμμα εξουσίας και ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και τώρα είναι το δεύτερο σε δύναμη κόμμα και με σημαντικά ποσοστά.Γιατί λοιπόν κάποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ να πάει ΚΙΝΑΛ όταν το ΚΙΝΑΛ δείχνει ή δίνει την εικόνα ότι διαγκωνίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ σε σκληρότητα εκφράσεων, κριτικής και λαικισμού. Ποιος να πειστεί για παράδειγμα από την έκφραση « ένας νέος διχασμός είναι προ των πυλών» (!) ή ότι « η Κυβέρνηση εμφανίζει όλο και περισσότερο τάσεις αλλαζονείας και αυταρχισμού»; Αυτά όμως αναφέρονται σε τελευταία δήλωση της κ. Φ.Γεννηματά.
Αυτή η ασάφεια στίγματος ανοίγει τον δρόμο σε ένα διπλό διεμβολισμό. Από την μια από τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχει ακόμα πολλά περιθώρια να « εισπράξει». Ήδη, αφού διέσυρε και σπίλωσε την ιστορία του ΠΑΣΟΚ, αφού το κατακρεούργησε εκλογικά, ότι ήταν να πάρει ουσαστικά το πήρε.Άντε να πάρει κανένα στέλεχος που θέλει να νιώθει αριστερό και επί της ουσίας θέλει να βρεθεί σε μεγάλο κόμμα. Από την άλλη ο κύριος κίνδυνος είναι από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος χωρίς να μιλάει για Προοδευτικές Συμμαχίες και άλλα παρόμοια άνευ ουσίας έχει καταλάβει τον χώρο του Κέντρου και απέναντί του το 66% περίπου των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ συμφωνεί με την συντριπτική πλειοψηφία των επιλογών της Κυβέρνησης από τον Σεπτέμβριο μέχρι σήμερα. Αυτό δείχνουν όλες οι έρευνες της OPINION POLL σ΄αυτό το διάστημα. Μάλιστα στην τελευταία έρευνα της OPINION POLL το 95% των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ δηλώνει ικανοποιημένο με την συνολική στάση του Πρωθυπουργού για την πανδημία, το 65.5% ότι τον εμπιστεύεται για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα προβλήματα της Οικονομίας και το 60% είναι ικανοποιημένο από τα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί για την στήριξη Επιχειρήσεων και εργαζομένων και το …80.5% τον προτιμά για Πρωθυπουργό!
Όταν έχεις τα παραπάνω στοιχεία, είναι σαφές ότι μία επιλογή μετωπικής ρήξης με την Κυβέρνηση οδηγεί σε αυτοκτονία και ότι δεν θα την ακολουθεί η κοινωνική και εκλογική βάση του ΚΙΝΑΛ. Ταυτόχρονα, όλη αυτή συζήτηση περί διαλόγου με τον ΣΥΡΙΖΑ, συγκλίσεων ή και άλλων προοπτικών μοιάζει σαν να λες να συνεργαστούν ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και ο ΠΑΟΚ για το Πρωτάθλημα. Είναι εκτός τόπου και χρόνου, δημιουργεί θολούρα και αγνοεί στοιχειωδώς ότι συντριπτικά οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ θεωρούν ότι τους χωρίζει απόσταση χιλιάδων ετών φωτός από τον ΣΥΡΙΖΑ με τον οποίο δεν έχουν τίποτα κοινό πολιτικά, ιδεολογικά και πολιτισμικά. Ασφαλώς η κ. Φ.Γεννηματά έχει προβεί σε διαψεύσεις μίας τέτοιας προοπτικής. Ωστόσο η συχνότητα σχετικών ρεπορτάζ από δημοσιογράφους που έχουν πηγές στελέχη του ΚΙΝΑΛ δημιουργεί το λιγότερο καχυποψία. Ταυτόχρονα υπάρχουν και άλλα περιστατικά που δημιουργούν ερωτηματικά. Όταν η κ. Νάντια Γιαννακοπούλου πριν μήνες έθεσε ζήτηα τι συμβαίνει με όλη αυτή την συζήτηση , συνάντησε τουλαχιστον εχθρότητα και δημοσιεύματα την εμφάνιζαν να πηγαίνει στην Ν.Δ. Όταν ο κ. Δ. Ρέπας διατύπωσε την άποψη ότι ειναι μονόδρομος ο διάλογος με τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν ακούστηκε απολύτως τίποτα.Αυτό να μην δημιουργήσει καχυποψία γα το τι μπορεί να συμβαίνει.
Το τραγικό είναι ότι δεν υπάρχει εναία αντίληψη ούτε καν για την ιστορική πορεία του ΠΑΣΟΚ. Άλλοι θεωρούν ότι ο Κ. Σημίτης ήταν « δεξιός».Άλλοι ότι ο Γ.Παπανδρέου αδικήθηκε και πρέπει να δικαιωθεί. Άλλοι ότι ότι ο Ε. Βενιζέλος κακώς σχημάτισε Κυβέρνηση το 2012 και μάλιστα μετά από δύο εκλογικές μάχες από τις οποίες δεν προέκυπτε αυτοδύναμη Κυβέρνηση. Η ασυννενοσία είναι φανερή ακόμα και σ΄αυτό το επίπεδο.
Η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ εμφανίζεται ανεπαρκής και ανασφαλής. Γι αυτό και εμφανίζεται περίπου ως δείγμα ηγετικού μεγαλείου ότι αφέθηκε έξω από την Βουλή ένα στέλεχος σαν τον Ε. Βενιζέλο. Γι αυτό έχει επιβληθεί μία περίεργη σιωπή ανάμεσα στους βουλευτές ή και στα μέλη της Κ.Ε γατί υπάρχει ο φόβος ότι κάθε άλλη άποψη μπορεί να ενοχοποιηθεί και να κατηγορηθεί. Γι αυτό και δεν υπάρχει προσανατολισμός σε μία επανασυσπείρωση δυνάμεων που έχουν διάθεση προσφοράς και δεν τους δίνεται χώρος. Όλα αυτά είναι φαινόμενα ξένα προς την ιστορία του ΠΑΣΟΚ που ενισχύθηκς μέσα από θυελώδεις συγκρούσεις για πολιτικά και ιδεολογικά προβλήματα. Όλα αυτά τα φαινόμενα εμφανίζονται πάντα σε κόμματα που η ηγεσία αισθάνεται ανασφαλής.
Το κυρίαρχο πρόβλημα πάντως σε κάθε περίπτωση είναι η φυσιογνωμική , ταυτοτική απροσδιοριστία του ΚΙΝΑΛ. Το ΚΙΝΑΛ μόνο ως κόμμα με έντονα τα στοιχεία του ριζοσπαστικού μεταρρυθμιστισμού και της καινοτομίας, της σοσιαλδημοκρατίας και της Οικολογίας , με νέα ατζέντα για την εποχή της Κλιματικής Αλλαγής , της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης και της ανάγκης για νέα δικαιώματα μπορεί να υπάρξει και να δυναμώσει. Διαφορετικά το μέλλον είναι αβέβαιο.
Αυτοί είναι οι βασικοί λόγοι που οδηγούν το ΚΙΝΑΛ σε αυτές τις δημοσκοπικές επιδόσεις. Αν δε, δεν τολμήσει να δει χθες πως αυτά μπορεί να τα αντιμετωπίσει επί της ουσίας , τότε θα φαίνεται αστείο ότι γινόταν συζήτηση γιατί εμφανίζεται με 4.5% και όχι με 5% ή 5,5% η πρόθεση ψήφου ……