20 κυψέλες όλες κι όλες οι κυψέλες που διαθέτει ο κος Γιώργος Δοβρίδης, μέλος του ΔΣ του Μελισσοκομικού Συλλόγου «Το Κεντρί», ωστόσο, άνετα κάθε χρόνο βγάζει το μέλι που καταναλώνει ο ίδιος και η οικογένειά του. «Είναι μέλι για αποκλειστική μου χρήση» λέει και εξηγεί πως από τότε που ξεκίνησε να ασχολείται με την μελισσοκομία κατάργησε τη ζάχαρη. Πίνω τρεις –τέσσερις καφέδες την ημέρα και χρησιμοποιώ μέλι.» Μόνο καταναλώνοντας τέσσερις κουταλιές του γλυκού την ημέρα, φτάνει με ένα βάζο καλύπτει τις ανάγκες τεσσάρων ημερών και κάπως έτσι να καταναλώνει συνολικά 200 κιλά μέλι ετησίως.
«Επειδή η εποχή μας είναι η εποχή της κρίσης και προτρέπουν τους νέους να ασχοληθούν με εναλλακτικές παραγωγές για να βρουν μια δουλειά και να κερδίσουν τα προς το ζήν θέλω να πω πως δεν είναι εύκολη η μελισσοκομία. Θέλει πολύ δουλειά γιατί ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι πηγαίνουμε κι αφήνουμε τις κυψέλες σε ένα μέρος και αυτές εργάζονται για μας. Δεν ισχύει αυτό.» δηλώνει ο κος Δοβρίδης. Μιλώντας στην ΕΡΤ Κομοτηνής θυμάται τους παλιούς μελισσοκόμους που έλεγαν ότι: «για να πάρεις μέλι, πρέπει να κάψεις πετρέλαιο». «Δηλαδή, να μετακινήσεις τις κυψέλες , να είσαι γνώστης της χλωρίδας της περιοχής σου αν όχι όλης της Ελλάδας γιατί οι επαγγελματίες μελισσοκόμοι από τη Θράκη ξεχειμωνιάζουν στην Πελοπόννησο , οπότε οι νέοι καλά είναι να ασχοληθούν, αλλά να σκεφτούν πολύ καλά τι χρόνο είναι διατεθειμένοι να αφιερώσουν και πόσο χρηματικό κεφάλαιο.»
Τέλος, ιδιαίτερη βαρύτητα, αν και ερασιτέχνης, δίνει πάντα στην ενημέρωση και στην κατάρτιση του. «Όλοι νομίζουμε ότι είμαστε γνώστες του αντικειμένου που υπηρετούμε, αλλά όλοι μας κάτι παίρνουμε κάθε φορά που μας δίνεται η ευκαιρία» δηλώνει ο κος Γιώργος Δοβρίδης και αναφέρει το παράδειγμα του τελευταίου σεμιναρίου που διοργάνωσε ο Σύλλογος. «Δεν είχα σε εκτίμηση το πευκόμελλο . Νόμιζα ότι ήταν από τα περιττώματα του εργάτη, κι όμως, δεν ισχύει αυτό. Είναι η περίσσεια του νέκταρος και του χυμού που παίρνει από το δένδρο η μέλισσα» δηλώνει προσθέτοντας «Μου έφυγε αυτή η λανθασμένη εντύπωση και είδα πως είναι άλλη η πραγματικότητα.»