Βασίλης Νέδος
Το μεταναστευτικό είναι ένα πρόβλημα το οποίο η ελληνική πολιτεία θα πρέπει να αντιμετωπίσει με μεγαλύτερη σοβαρότητα και, σίγουρα, πολύ πιο μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Η γεωγραφία αποτελεί επιβαρυντικό παράγοντα για την Ελλάδα στη συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς βρίσκεται στο σταυροδρόμι της Ασίας και της Αφρικής, από όπου ξεκινούν με τελικό προορισμό την Ευρώπη μετανάστες και πρόσφυγες. Από την έκρηξη του προσφυγικού, το 2015, και έπειτα κατέστη σαφές ότι, για διάφορους λόγους, το προσφυγικό – μεταναστευτικό ήλθε για να μείνει. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια υβριδική αντιμετώπιση του ζητήματος, με τρία υπουργεία να εμπλέκονται στο ζήτημα, περισσότερο ή λιγότερο. Το 2015 κρίθηκε ότι η ανάγκη ήταν τόσο έκτακτη που έπρεπε να χρησιμοποιηθούν οι δομές αλλά και οι δυνατότητες των Ενόπλων Δυνάμεων. Πέρασαν πέντε χρόνια και οι Ενοπλες Δυνάμεις παραμένουν το βασικό εργαλείο του κράτους για τη διαχείριση του προσφυγικού. Μάλιστα, σε μια περίοδο κατά την οποία είναι απολύτως σαφές ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις πρέπει να παραμένουν προσηλωμένες στον πρωταρχικό σκοπό λειτουργίας τους. Προφανώς ο επικουρικός ρόλος τους σε περίπτωση κρίσης θα πρέπει να παραμένει ανοιχτός, ωστόσο, πέντε χρόνια μετά, το προσφυγικό – μεταναστευτικό δεν αποτελεί μια στιγμιαία ανωμαλία, αλλά ένα φαινόμενο με μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Είναι πιθανό η δημιουργία υπουργείων ή πρόσθετων κρατικών δομών να μη δίνει λύσεις στα προβλήματα. Ομως, αυτή τη στιγμή ο συντονισμός τόσο πολλών υπηρεσιών αποτελεί τιτάνιο άθλο.
Το προσφυγικό – μεταναστευτικό δεν είναι ένα στρατιωτικό πρόβλημα και δεν λύνεται με τέτοια μέσα. Απαιτείται η σύσταση υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, το οποίο, μάλιστα, θα μπορούσε να προικιστεί με δυνάμεις όπως το Λιμενικό Σώμα ή οι μονάδες συνοριακής φύλαξης, προκειμένου να μην αποτελεί απλό κέλυφος. Εξυπακούεται ότι η υπηρεσία ασύλου θα πρέπει να συγκροτεί αναπόσπαστο μέρος ενός τέτοιου μηχανισμού. Ενα καλοστημένο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, το οποίο θα μπορούσε να διεκδικήσει και ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, που αυτή τη στιγμή κατευθύνεται σε λογής αμφιβόλου αξιοπιστίας ΜΚΟ. Το μεταναστευτικό είναι ένα ζήτημα παράνομων ή αναγκαστικών μετακινήσεων πληθυσμών και πρέπει να αντιμετωπισθεί από υπηρεσίες που έχουν εκπαιδευθεί στην αστυνόμευση και την απαγόρευση, και όχι από τον στρατιωτικό μηχανισμό ο οποίος λειτουργεί με αποκλειστικό σκοπό την αποτροπή ένοπλης εξωτερικής απειλής. Απαιτείται θάρρος, φαντασία και, κυρίως, ταχύτητα.
πηγή: Καθημερινή